Robert Hartmann z Ostlandu

Dzisiaj dotarliśmy do jednego z dwóch niepokazywanych do tej pory na blogu łowców z Ostlandu - Roberta. Były dwie takie figurki, wiecznie niedokończone - ale ostatnio doczekały się wykończenia i pomalowania. Ten oto młody człowiek jest, jak widać, łucznikiem - jednym z mniejszości wśród myśliwych z Ostlandu. Ma swoją historię, która dziś zostanie opowiedziana po raz pierwszy. I ma coś jeszcze - parszywie brzydką gębę ;) Zapraszam do przeczytania dziejów Roberta Hartmanna i obejrzenia, jak się prezentuje.

Robert Hartmann

Choć wydaje się to niepojęte, Christoph Hartmann – mimo swojego nałogu i nieudolności – zdołał znaleźć sobie żonę. Stało się to oczywiście za sprawą rodziny, która w trosce o Christopha zaaranżowała mu małżeństwo z niezbyt urodziwą Judith Stein w nadziei, że małżeństwo wyleczy go z alkoholizmu. U ładniejszej kobiety Christoph i tak nie miałby szans, a ojciec Judith potraktowałby każdego konkurenta jak wybawienie, gdyż i tak stracił już nadzieję, że wyda za mąż tę, jak zwykł mawiać, „maszkarę”. Nikt nie przewidział, że Christoph wróci do nałogu ze zdwojoną siłą, w myśl zasady „nie ma brzydkich kobiet – jest tylko za mało alkoholu”. Niecały rok po ślubie, podczas gdy on zabawiał się w karczmie z dala od domu, Judith urodziła mu syna, Roberta.

Niestety Robert odziedziczył urodę po matce – nie było wśród młodych Hartmannów równie szpetnej gęby. Na szczęście odziedziczył po Judith także zdrowy rozsądek, a widok wiecznie pijanego ojca sprawił, że sam Robert nabrał obrzydzenia do alkoholu i poprzysiągł sobie stać się kimś lepszym, niż wiecznie zalany Christoph. W jego determinacji wspierali go kuzyni, głównie Rudolf Kempler, z którym dość wcześnie zaczął chodzić na polowania.

Gerhard lubił Roberta i w gruncie rzeczy nie miał nic przeciwko zabraniu go do Mordheim. Wiedział, że chłopak jest zdolnym myśliwym. Obawiał się tylko, że wraz z nim zechce pójść Christoph. Tak też się stało i Gerhard niewiele mógł poradzić. Miał cichą nadzieję, że Robert zdoła upilnować ojca i on sam nie będzie się musiał o niego troszczyć.