Figurkowy Karnawał Blogowy, edycja XXXVIII - Ulepek (Kapitana Haka)

Są edycje FKB, w przypadku których muszę się nawet i dłuższą chwilę zastanowić, co opublikować, że nie wspomnę o mniej lub bardziej długotrwałych przygotowaniach konkretnego "obiektu" dedykowanego do danej edycji...

Nie można tego jednak powiedzieć o obecnej edycji, której temat brzmi "Ulepek", a jej gospodarzem jest Pepe, twórca bloga "Fantasy w miniaturze".

Otóż tematyka "lepienia" (nie napiszę "rzeźbienia", bo to zbyt szumne słowo na moje umiejętności) jest mi dość bliska właściwie jeszcze sprzed czasów figurkowych, a że tak się z moją żoną, Natalią, znaną Wam jako Skavenblight, umówiliśmy swego czasu, że ona maluje (o czym zresztą też wspomniała w swoim poście z obecnej edycji FKB), a ja przygotowuję figurki do malowania, w czego skład wchodziło też bardzo często "lepienie".

Dlatego też w moim dzisiejszym, "karnawałowym" poście (uwaga, uprzedzam, będzie to chyba najdłuższy post w historii tego bloga! :P) skoncentruję się na dwóch aspektach tego mojego "lepienia":

• "ulepki" przy okazji składania i konwertowania figurek;
• "ulepki" od zera - czyli samodzielne, nieudolne próby rzeźbienia.

Zanim przejdę do wspomnianych dwóch aspektów, jeszcze krótki, za to nudny, rys historyczny. Jak już wspomniałem, moja historia "lepienia" zaczęła się w czasach prefigurkowych, i to dość zamierzchłych. Pamiętam do tej pory, że miałem spory karton pełen plasteliny i bardzo chętnie i często lepiłem z niego najróżniejsze drobiazgi, głównie jakieś zwierzątka. Pojawia się tu jedno z moich najstarszych wspomnień - rzut z okna późnym wieczorem kulą z plasteliny (co do której stwierdziłem, że się "zużyła" i trzeba ją wyrzucić) w Fiata 125p mojego Ś.P. Dziadka, co spowodowało włączenie autoalarmu i ogólne zamieszanie. 

Potem nastały czasy modeliny, która - chociaż w lepieniu z paru względów jest bardziej upierdliwa niż plastelina - daje się utrwalić za pomocą wysokiej temperatury. Era modeliny zazębiła się z erą figurkową - pamiętam, jak próbowałem ulepić z niej jakieś figurki z Warzone'a przyuważone w "Magii i Mieczu", że nie wspomnę o takich perełkach, uskutecznianych z bratem, jak np. domowej roboty squig wspomniany w tym poście.

Wreszcie, już w erze figurkowej, na samym początku należy wskazać stulecie paździerza, w którym na początku, zamiast bardziej "pro" mas modelarskich, trudziłem się (wraz z bratem) w obróbce niezbyt wdzięcznych mas typu "Chematic", czy "Wamod", co w kombinacji z naszymi możliwościami dawało efekty na miarę "Pana Groszka", o którym również mowa w ww. poście.

Nadejście nowej ery nastąpiło wraz ze wzrostem umiejętności, możliwości (również finansowych) i sięgnięciem po masy typu "Green Stuff", czy "Procreate", że nie wspomnę o paru pobocznych np. spod szyldu "Miliputów".

***

Zgodnie z zapowiedzią, zacznę od pierwszego aspektu mojego "lepienia", czyli wszelkiej maści "ulepców" popełnionych przy okazji szeroko pojętego składania i konwertowania figurek. Od razu zaznaczę, że wskazanie i wymienienie tutaj wszystkich figurek, które "poprawiłem" przy użyciu mas modelarskich byłoby trudne, a wręcz niemożliwe - przez lata zebrało się ich sporo, o części zapomniałem, części już po prostu nie mam, a jest też trochę takich (np. Bretończycy, Karawana Kupiecka, do BTB, czy Maruderzy (również do BTB) mojego brata, nie licząc wielu konwersji do Mordheim, czy Gorkamorki, które również zostawiłem bratu po przeprowadzce), których zdjęć niestety nie mam, ewentualnie w najlepszym razie (jak w przypadku niepomalowanych figurek do BTB) można ich się dopatrywać gdzieś w starych galeriach dokumentujących spotkania Klubu Gier Bitewnych "Dębowa Tarcza".

Podam więc kilka(naście) przykładów, o których pamiętam, i których się (jeszcze) nie wstydzę (choć może powinienem :P). Zaznaczam, że kolejność niekoniecznie będzie chronologiczna, gdyż data publikacji niekoniecznie odzwierciedla choćby przybliżone daty wykonania danych konwersji (których to z kolei nie pamiętam).

*

Bretończycy do Mordheim - jeden z najstarszych, poważniejszych, projektów figurkowych moich i mojego brata, który bandę tę pomalował, a za "herolda" nawet zgarnął złotego Golden Demona w kategorii Youngblood na Polconie 2007. Niestety, na chwilę obecną nie posiadam fotek tej bandy - stare zaginęły w otchłaniach prastarych twardych dysków, a nowych jeszcze nie zrobiłem, ale zrobić zamierzam, choćby w ramach "przypomnienia" tego prastarego, a wciąż zacnego projektu, zwłaszcza, że niedługo zagoszczą znowu na naszym stole - w jakich okolicznościach, to niespodzianka.

Przejdźmy zatem do kilku zdjęć w fazie WiP (cudem się uchowały) z "ulepionymi" częściami mojego autorstwa (wykonanie - ok. 2006 r.):

*

Krasnoludzki poszukiwacz skarbów - również jedna z moich starszych konwersji, przynajmniej z tych raczej udanych :P, dostępne zdjęcia tylko wersji pomalowanej, ale napiszę, że ulepiłem mu m.in. łapę z mapą, plecak z karimatą, fajkę i kilof w lewej ręce. Przeznaczony jako najemne ostrze do Mordheim, choć zdaje się, że i w Warheim analogiczny brodacz się pojawia.

*

Krasnoludzcy poszukiwacze skarbów - tym razem nie jeden gość, jak powyżej, ale cała drużyna. Wykonanie mocno rozciągnięte w czasie, ale początki datować należy na 2005 r., koniec zaś na 2010 r. De facto są to figurki, które - paradoksalnie - są zarówno na mojej kupce dumy (zadowolenie z efektu), jak i kupce wstydu (długi czas wykonania, a na domiar złego są nadal niepomalowani!). Zdjęć "greenów" nie mam niestety, już figurki w podkładzie, ale jak znacie krasnoludy-plastiki z 6 ed., to możecie się dopatrzyć, że tu prawie każdy ludek ma coś dorzeźbionego (zamieszczam poniżej "najciekawsze", moim zdaniem, modele).

*

Ogr ochroniarz w służbie krasnoludów - dodatek do ww. bandy; gość upodobnił się do swoich mocodawców. Na podstawce scenka rodzajowa - gnoblar skazuje goblina na śmierć.

*

Sztandarowy leśnych elfów - taka tam konwersja na szybko, za to ładnie pomalowana potem przez Natalię.

*

Cathayski piromaniak do "Border Town Burning" - moja konwersja, niskobudżetowa (ulepek ze starych "milicjantów imperialnych"), a za to satysfakcjonująca. W zestawie z pięcioma rakietami. W późniejszym czasie figurka pomalowana przez Natalię.

***

To by było na tyle z "przykładów". Jakby pogrzebać dobrze, zarówno w zasobach blogowych, jak i w niesfotografowanych zasobach domowych, konwersji-ulepców znalazłoby się zapewne więcej, choćby wśród figurek szykowanych swego czasu do band Ostlandu, czy Królestwa Ogrów, ale myślę, że na chwilę obecną wystarczy.

Przejdźmy tymczasem do zapowiadanej drugiej części posta, w której przedstawię "ulepce" wykonane od zera (ew. prawie od zera). W przeciwieństwie do modeli, które ukazałem powyżej, większość tych, które pokażę zaraz, nie napawa mnie dumą, a niektóre wręcz są powodem do wstydu :P. Na szczęście w ostatnich latach nabrałem więcej dystansu do siebie, więc pokazuję je mimo wszystko na luzie, chociaż niektóre, a może i większość (wszystkie? ;)) to paździerzaki do kwadratu - śmiech to zdrowie, śmiejcie się do woli :D!

*

Zacznę od "ulepca" najstarszego, powstałego z pierwszego zakupionego przeze mnie blisterka green stuffu. Projekt nigdy nie ukończony, zbyt ambitny jak na początek, ale zachłysnąłem się wtedy tuzinem tutoriali rzeźbiarskich i myślałem, że podołam zadaniu. W zamyśle miał być to krasnoludzki zabójca trolli, wyszedł - jak to stwierdził kiedyś kolega - co najwyżej krasnoludzki bożek płodności i to na domiar złego bez rąk (głowę - bez brody, o fizjonomii żywo przypominającej Jakuba Wędrowycza, wyrzeźbiłem, ale niestety zaginęła :().

(przepraszam za jakość tego i kilku następnych zdjęć - robione niestety w niesprzyjających warunkach... długa historia...)

*

Tutaj coś dużo nowszego (nie to, żeby była aż taka luka - po prostu w międzyczasie było sporo drobniejszych, często zaginionych obecnie projektów), z czego obecnie jednak nie jestem zbyt zadowolony, czyli skaveńska abominacja rzeźbiona na zamówienie. Środek - miliput, zewnętrzna warstwa - grey stuff (znany niekiedy jako ProCreate). Sam nie wiem, co o niej do końca myśleć, ale o ile kiedyś byłem z niej bardzo zadowolony, to jakoś dzisiaj nie napawa mnie dumą.

*

Kupki wstydu ciąg dalszy, czyli niedokończony i niespecjalnie udany (delikatnie mówiąc) niskobudżetowy rhinox, robiony na fali klubowych kampanii "Border Town Burning". Mam takie dwa nosorożce, drugi jeszcze nieruszony, kiedyś się za niego wezmę już w bardziej - mam nadzieję - udany sposób, a tego chyba wrzucę do rozpuszczalnika :P.

*

Przechodzimy teraz do bardziej udanych (pojęcie względne) projektów. Na pierwszy ogień pójdą grzyby. Wyrzeźbiłem ich sporo, nie będę tutaj umieszczał wszystkich, bo ciężko się ich teraz doliczyć. Takie tam rzeźby na szybko, od małych ulepków na podstawki, po całkiem spore byki.

Pierwszy przykład, grzyby z niedokończonych do dzisiaj "przeszkadzajek" do "Gorkamorki":

Drugi przykład, grzyby z jaskiniowych makiet do "Karak Zorn":

Źródło: http://hakostwo.blogspot.com/2011/02/podziemne-jeziorko-do-karak-zorn.html

Źródło: http://hakostwo.blogspot.com/2017/09/wielka-jaskiniowa-bulwa.html

Trzeci przykład, czyli pierwszy z gigantycznych grzybów do nowych jaskiniowych makiet, jakie planuje (na razie WiP):

*

Projekt - niespodzianka, na razie w fazie WiP. Wnikliwi i bystrzy pewnie już się domyślają. Póki co jestem w miarę zadowolony, ale najtrudniejsze przede mną. Jak nie schrzanię, będzie fajny gadżet, który zwielokrotnię przy użyciu magii silikonu i żywicy.

*

Kolejny "wieczny" WiP, czyli squig. Projekt sprzed paru lat, kiedy miałem ambicję samodzielnie wyrzeźbić wszystkie squigi do bandy. Nie wiem, czy ten zamysł mi się uda, pewnie nie, ale tego chciałbym kiedyś dokończyć. Myślałem o ew. odlaniu gościa, ale już widzę, że technicznie byłoby to na tyle karkołomne, że chyba sobie daruję.

 

*

To by było chyba na tyle. Zapewne coś przeoczyłem, o czymś zapomniałem. Żałuję, że nie mogę Wam pokazać jeszcze jednego projektu, już gotowego, aktualnie zatopionego w silikonowej formie. Jak się z niej wynurzy i rozmnoży w żywicy, będzie w niedalekiej przyszłości bohaterem nowego posta. Tradycyjnie spodziewajcie się też kolejnych "ulepków" okazjonalnych, przy okazji składania figurek, konwertowania itp.

Jeżeli dotrwaliście aż tutaj, do końca moich wypocin, i nie postradaliście jeszcze oczu oraz zdrowych zmysłów, gratuluję :D!